วันจันทร์ที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2562

Self - Test, Activity


Self - Test, Activity

ตรวจสอบทบทวน (Self - Test)
1. แบบจำลองในการพัฒนาหลักสูตร มีรายละเอียดน้อยที่สุด และมีรายละเอียดมากที่สุด
          แบบจำลองในการพัฒนาหลักสูตรที่มีรายละเอียดน้อยที่สุด คือ แบบจำลองของพริ้นท์  และแบบจำลองการพัฒนาหลักสูตรที่มีรายละเอียดมากที่สุด คือ แบบจำลองของไทเลอร์

กิจกรรม (Activity)
1. สืบค้นจากหนังสือหรือในระบบเครือข่ายอินเตอร์เน็ต เรื่อง แบบจำลองการพัฒนาหลักสูตร
             แบบจำลองพัฒนาหลักสูตร

          “แบบจำลอง  (Model) บางแห่งเรียกว่า รูปแบบ โอลิวา เป็นคนแรกที่ใช้คำนี้ในสาขาวิชาการพัฒนาหลักสูตร”  เป็นการนำเสนอภาพความคิดที่ได้จากการวิเคราะห์เชื่อมโยงข้อมูลพื้นฐานที่ใช้ในการพัฒนาหลักสูตร ตั้งแต่เริ่มต้น กระบวนการ และย้อนกลับมาเริ่มต้น เป็นวัฏจักร ซึ่งเป็นรูปแบบที่จำเป็นในการให้บริการในลักษณะของข้อแนะในการปฏิบัติ ซึ่งสามารถพบได้ในเกือบจะทุกแบบของกิจกรรมทางการศึกษา  ในเชิงวิชาชีพแล้วมีแบบจำลองจำนวนมาก  เช่น  แบบจำลองการเรียนการสอน  (models  of  instruction)  แบบจำลองการบริหาร  (models of administration)  แบบจำลองการประเมินผล (models  of  evaluation)  และ แบบจำลองการนิเทศ  (models  of  supervision)  เป็นต้น
          จากการศึกษาแบบจำลองการพัฒนาหลักสูตรในรูปแบบต่าง ๆ เริ่มตั้งแต่ของโอลิวา , ไทเลอร์ , ทาบา เซเลอร์ , อเล็กซานเดอร์และเลวีส และ SU MODEL ทำให้เราได้ทิศทางการพัฒนาหลักสูตร โดยพัฒนาขึ้นมาเป็นรูปแบบจำลองการพัฒนาหลักสูตรได้ดังนี้



จากแผนภาพนี้ เป็นการแสดงแบบจำลองในการพัฒนาหลักสูตร โดยมีองค์ประกอบเริ่มจากการวิเคราะห์ผู้เรียน ซึ่งอยู่ภายใต้บริบทของสังคม การเมือง ศาสนา การศึกษา วัฒนธรรมและเทคโนโลยีที่แตกต่างกันไปของผู้เรียน ผู้พัฒนาหรือผู้จัดทำหลักสูตรนั้นๆภายใต้เงื่อนไขและบริบทเหล่านั้น เพื่อให้เกิดสิ่งที่ต้องการเน้นในหลักสูตรคือ

                    K ( Knowledge ) คือ ความรู้ที่มีความแตกต่างกันไปตามสาขาวิชาและระดับการศึกษาของ
                                                 ผู้เรียน        
                   A ( Attitude ) คือ ความมีทัศนคติหรือเจตคติต่อสิ่งที่เรียน
                   S ( Skills ) คือ ทักษะต่างๆที่ต้องการจะให้เกิดขึ้นกับผู้เรียน
ในขั้นต่อมาคือ การกำหนดเนื้อหารายละเอียดของหลักสูตร ซึ่งจะต้องมีเนื้อหากิจกรรมพัฒนาผู้เรียนเพื่อให้เกิด KAS หรือพฤติกรรมที่คาดหวัง ตามที่กำหนดไว้ในหลักสูตร
           จากขั้นที่ 2 เป็นการพัฒนาผู้เรียนตามแนวทางที่หลักสูตรกำหนดผ่านกระบวนการ Learning ที่เป็นการเรียนรู้ทั้งในห้องเรียนและนอกห้องเรียนที่มีการวัดผล ประเมินผลควบคุมไว้ ซึ่งการวัดผล ประเมินผล ที่มีทั้งเป็น Formative Evaluation และ Summative Evaluation ซึ่งในขั้นสุดท้าย ผู้เรียนจะได้เรียนรู้และพัฒนา KAS ตามที่หลักสูตรกำหนดไว้อันเป็นเป้าหมายสูงสุดของหลักสูตร

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

เกี่ยวกับบล็อก

บล็อกนี้เป็นส่วนหนึ่งของวิชาการพัฒนาหลักสูตร โดย   ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.พิจิตรา ธงพานิช  สาขาหลักสูตรและการสอน ผู้จัดทำ   น...